ਡੀਡੀਆਰ ਲਾਕਿੰਗ ਕੰਪਰੈਸ਼ਨ ਪਲੇਟ

ਡੀਡੀਆਰ ਲਾਕਿੰਗ ਕੰਪਰੈਸ਼ਨ ਪਲੇਟ (ਡੀਸੀਪੀ) ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਉਲਟੀਆਂ ਹਨ: ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਲਾਗ: ਜੇਕਰ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਉਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਲਾਗ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਪਲੇਟ ਰੱਖੀ ਜਾਵੇਗੀ, ਤਾਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਡੀਸੀਪੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਰੋਧਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲਾਗ ਇਲਾਜ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਬਣਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਮਪਲਾਂਟ ਫੇਲ੍ਹ ਹੋਣ ਦੇ ਜੋਖਮ ਨੂੰ ਵਧਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਮਾੜੀ ਨਰਮ ਟਿਸ਼ੂ ਕਵਰੇਜ: ਜੇਕਰ ਫ੍ਰੈਕਚਰ ਜਾਂ ਸਰਜੀਕਲ ਸਾਈਟ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਨਰਮ ਟਿਸ਼ੂ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਾਂ ਢੁਕਵੀਂ ਕਵਰੇਜ ਪ੍ਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਡੀਸੀਪੀ ਢੁਕਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਖ਼ਮ ਦੇ ਸਹੀ ਇਲਾਜ ਲਈ ਅਤੇ ਲਾਗ ਦੇ ਜੋਖਮ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਚੰਗੀ ਨਰਮ ਟਿਸ਼ੂ ਕਵਰੇਜ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਅਸਥਿਰ ਮਰੀਜ਼: ਉਹਨਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਮਰੀਜ਼ ਡਾਕਟਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਸਥਿਰ ਹੈ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਹਿ-ਰੋਗ ਹਨ ਜੋ ਸਰਜੀਕਲ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਦੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਡੀਸੀਪੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਿਰੋਧਕ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਯੰਤਰ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਰੀਜ਼ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਸਰਜੀਕਲ ਤਣਾਅ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਦੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਯੋਗਤਾ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਪਿੰਜਰ ਅਪਰਿਪਕਤਾ: ਵਧ ਰਹੇ ਬੱਚਿਆਂ ਜਾਂ ਕਿਸ਼ੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਡੀਸੀਪੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਿਰੋਧਕ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸ ਪਲੇਟਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਹਨ ਅਤੇ ਸਖ਼ਤ ਪਲੇਟਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਮ ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਪਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਲਪਕ ਤਰੀਕੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਚਕਦਾਰ ਜਾਂ ਗੈਰ-ਸਖ਼ਤ ਫਿਕਸੇਸ਼ਨ, ਵਧੇਰੇ ਢੁਕਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸ ਖਾਸ ਮਰੀਜ਼, ਫ੍ਰੈਕਚਰ ਜਾਂ ਸਰਜੀਕਲ ਸਾਈਟ, ਅਤੇ ਸਰਜਨ ਦੇ ਕਲੀਨਿਕਲ ਨਿਰਣੇ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਡੀਡੀਆਰ ਲਾਕਿੰਗ ਕੰਪਰੈਸ਼ਨ ਪਲੇਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਜਾਂ ਨਾ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਅੰਤਿਮ ਫੈਸਲਾ ਮਰੀਜ਼ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਵਿਆਪਕ ਮੁਲਾਂਕਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਰਥੋਪੀਡਿਕ ਸਰਜਨ ਦੁਆਰਾ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।